Τις πρωινές ώρες της 15/11/2017, ομάδα συντρόφων προχωρεί στην κατάληψη του Πολυτεχνείου με αίτημα την εξέγερση στο εδώ και τώρα και αλληλεγγύη στους αγώνες για την ικανοποιήση των αιτημάτων των μελών του Ε.Α. Νίκου Μαζιώτη και Πόλα Ρούπα που βρίσκονται σε απεργία πείνας, των φυλακισμένων που βρίσκονται σε κινητοποιήση ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, των 35 μεταναστών/τριων που συνελήφθησαν στην εξέγερση στο κέντρο κράτησης της Μόριας και την απελευθέρωση των 8 μεταναστών που βασανίστηκαν και συνελλήφθησαν στο κολαστήριο της Π.Ράλλη.
Την επόμενη μέρα, η ομάδα Ταξική Αντεπίθεση χαρακτηρίζει την κατάληψη “αντικινηματική” και καλεί σε συγκέντρωση στην πλατεία εξαρχείων στις 3 το μεσημέρι. Το σώμα των συγκεντρωμένων, κινήθηκε στην Στουρνάρη προς το κατειλλημένο χώρο του Πολυτεχνείου. Η συγκέντρωση πλαισιώθηκε από μέλη και ατομικότητες διαφόρων συλλογικοτήτων του α/α χώρου καθώς και από διάφορα αριστερά μορφώματα. Το σώμα στάθηκε στην πύλη του Πολυτεχνείου και με την πρόφαση πραγματοποιήσης συνέλευσης εισέβαλε στον κατειλλημένο χώρο και ανακοίνωσε τη λήξη της κατάληψης. Αμέσως κινήθηκαν συντεταγμένα προς την πύλη της Πατησίων με σκοπό να την ανοίξουν. Παράλληλα έξω είχαν συγκεντρωθεί διάφοροι θεσμικοί φορείς σχεδόν απ’ όλο το φάσμα της αριστεράς, κατα κύριο λογο φοιτητικοί σύλλογοι, αποτελούμενοι από κομματικές νεολαίες. Αφού απέτυχαν να ανοίξουν την πύλη της Πατησίων, το σώμα μετατοπίστηκε στην πύλη της Στουρνάρη και από κει, οι κομματικές νεολαίες εισέβαλαν στην κατάληψη. Την ώρα που περνούσαν μπροστά από το κτίριο Γκίνη, ομάδα συντρόφων φώναζε αποδοκιμαστικά συνθήματα.
Το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός μας έφερε σε μια εξαιρετικά αμήχανη θέση, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας διασαφηνίσουμε τους λόγους που δεν στηρίξαμε την κατάληψη του Πολυτεχνείου. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το ’73, είχε πλαισιωθεί από πλήθος πολιτικών υποκειμένων, από τους 300 Αναρχικούς που πρωτοεισέβαλαν μέχρι και πληθώρα αριστερών και λοιπών κομμουνιστών. Τα αμιγώς αναρχικά πρωτάγματα είχαν εξωστρακιστεί πλήρως και τα πιο κοινωνικά αποδεκτά είχαν αφομοιωθεί στο όνομα της κοινωνικής απεύθυνσης. Αυτό δεν μας κάνει καμία εντύπωση, αφού αυτές οι καταστάσεις μας είναι γνώριμες ακόμα και σήμερα. Η αριστερά ανέκαθεν καπηλεύεται την πολτική υπεραξία των εξεγερτικών συγκρούσεων και επιδιώκει να την παρουσιάσει σαν την απείθαρχη και νεολαιίστικη επιθετική αιχμή της. Όσον αφορά την κατάληψη του πολυτεχνείου διακρίναμε κάποιες κομβικού χαρακτήρα στρατηγικές ελλείψεις, οι οποίες κρύφτηκαν κάτω απο το χαλάκι της πολιτικής καθαρότητας.Δογματικές συμπεριφορές και επιδιώξεις,οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε μια αναζήτηση της όποιας ‘σωστής’ εξέγερσης,θεωρούμε πως δεν έχουν χώρο στις αναρχικές διαδικασίες και στη διαρκή ατομική και συλλογική εξέγερση.Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε για εμάς η επιθυμία να συμβάλλουμε σε μια γενικευμένη και διάχυτη,γεωστρατηγικά,συγκρουσιακή συνθήκη,πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με το χωροταξικό εγκλεισμό στο Πολυτεχνείο.Ωστόσο και παρ’ όλα αυτά δεν θα μπορούσαμε ούτε στο ελάχιστο να συγκλίνουμε με δογματικές κατασταλτικές αντιλήψεις ομαδοποιήσεων που συσπειρώθηκαν για να στραφούν ενάντια στην κατάληψη και να την εκκενώσουν.
Είναι καιρός να διαλευκάνουμε τις αντιθέσεις μεταξύ αναρχικών,’αναρχικών’ και κομμουνιστών.Ερχόμαστε για ακόμα μια φορά να αυτοεπιβαιβεωθούμε και να δηλώσουμε με περίσσεια σιγουριά ότι όλα τα ιδεολογικά μανιφέστα και πνευματικά δόγματα(π.χ αναρχισμός,κομμουνισμός) είναι παράγωγα της πολιτικής κενότητας και της δογματικής στειρότητας.Μιλιταριστικές δομές οι οποίες έρχονται να επιβάλλουν τον ‘ομαλό και καθαρό’ αγώνα,μέσα απο το πρίσμα του επαναστατικού ηγέτη και της πολιτικής αυθεντίας προσπαθούν να αφομοιώσουν,και αν δεν τα καταφέρουν,να επιτεθούν σε ότι παρεκκλίνει απο την πολιτκή γραμμή τους θυμίζοντας πρακτικές του ΚΚΕ και των διασπασεών του.Το μόνο που έχουν καταφέρει διαχρονικά είναι να κατακρεουργήσουν τα αναρχικά αξιακά που στάθηκαν κριτικά απέναντι στο υπάρχον.Είμαστε πεπεισμένοι πως η αμφισβήτηση της εκάστοτε εξουσίας πρέπει να ξεκινάει πάντα από την αμφισβήτηση και τη σύγρουση με τα εξουσιαστικά υπολείμματα μέσα μας και γύρω μας.Η κομμουνιστική παρείσφρηση στον αναρχικό χώρο έχει αποτελέσει τα τελευταία έτη τον δούρειο ίππο της αριστεράς με κραυγαλέο παράδειγμα την εισβολή στον κατειλλημένο χώρο του Πολυτεχνίου τόσο της Ταξικής Αντεπίθεσης όσο και των λοιπών συλλογικοτήτων και ατομικοτήτων,κομματικών παρατάξεων,κοιοβουλευτικών και μη,με σκοπό την πραγματοποίηση συνέλευσης.Δεν είμαστε σε θέση να πούμε τι πρέπει να κάνει ο κάθε αναρχικός,αφού οι πολιτικές επιδιώξεις του καθένα απο μας απορρέουν απο ένα σύνολο χαοτικών μεταβλητών που συνέβαλαν στην πολιτική μας συγκρότηση,αλλά αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι οι αναρχικοί δεν συνδιαλέγονται στα ίδια έδρανα με αριστερούς γιατί δεν αποδέχονται το κράτος και τις κάθετες δομές.Επιπλέον δεν επιθυμούν να έρχονται σε οποιαδήποτε επαφή με υποκείμενα που εν δυνάμη ή κατά περίπτωση θα πάρουν το ρόλο του κατασταλτικού φορέα.
Αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά, χρονικά, λίστα αντιεξεγερτικών πρακτικών και ρητορειών τόσο από τη μεριά του κράτους, με πλήθος καθεστωτικών ρεπορτάζ που διαχωρίζουν τον “καλό” και τον ”κακό” αναρχικό όσο και από προσεγγίσεις ομαδοποιήσεων στον χώρο που ευθυγραμμίζονται τέλεια με την κρατική αντιεξεργερτική προπαγάνδα. Καθόλου εντυπωση δεν μας κάνει ότι καθεστωτικά ρεπορτάζ αναπαρήγαγαν κομμάτια των πολιτικών αναλύσεων των εν λόγω ομαδοποιήσεων. Τέτοια φαινόμενα προλείαναν το έδαφος για την γενικευμένη καταστολή στα εξεγερτικά κομμάτια του αναρχικού χώρου, κομμάτι της οποίας ηταν και η εκκένωση της κατάληψης GARE.
Οι δούρειοι ίπποι, όμορφα καίγονται…
Ο ‘Χώρος Πολύμορφης Δράσης Αναρχικών Ζαΐμη 11 “Clément Duval”’ επέλεξε να κρατήσει τέτοια στάση επειδή αδιαφορούμε πλήρως για τα επετειακά μνημόσυνα της αριστεράς, πόσο μάλλον για μια αριστερίστικη γιορτή αποκατάστασης της δημοκρατίας. Δεν μας ενδιαφέρουν οι αριστεροί χειροκροτητές της εξέγερσης, πόσο μάλλον οι δακρύβρεχτες συναισθηματικές επικλήσεις. Επιλέγουμε την άμεση δράση στο εδώ και στο τώρα στις καθημερινές αρνήσεις του καθενός από εμάς και επιδιώκουμε την διάχυτη και συνολική σύγκρουση με κάθε εξουσία εντός και εκτός του α/α χώρου. Αν συμμετάσχουμε σε κάποια κατάληψη στο κοντινό ή μακρινό μέλλον, ο επόμενος δούρειος ίππος της αριστεράς που θα επιχειρήσει να εκκενώσει την κατάληψη θα θεωρηθεί εχθρός των αναρχικών προταγμάτων και της κατάληψης και θα αντιμετωπιστεί αναλόγως. Δεν θα πέσουμε αναίμακτα.
ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΟΥ
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΟΥΤΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Χώρος Πολύμορφης Δράσης Αναρχικών Ζαΐμη 11 “Clément Duval”